Het stekken

Het uw stekken van eigen fuchsia’s is een van de aardigste bezigheden van onze hobby. In het algemeen laat de fuchsia zich gemakkelijk vermeerderen; er zijn zelfs meerdere methoden met goed resultaat.

 Stekken op water

Het bekende flesje in het keukenraam waar we een scheut van een fuchsia in zetten, is misschien van oudsher wel de bekendste manier van stekken. Er komen al vlot wortels aan en dan hebben we een nieuwe fuchsia. Maar als we de bewortelde stek in grond overplaatsen, blijkt toch als snel dat de groei een poos stil staat. De waterwortels die in het flesje zijn aangemaakt, moet zich als het ware omvormen tot grondwortels. Daarom is deze manier van stekken niet zo aan te bevelen.

 Stekken in de grond

Voor het stekken in de grond kunnen we het beste speciale stekgrond gebruiken. In ieder tuincentrum is dit product wel te koop; het bestaat uit gezeefde potgrond gemengd met scherp zand voor de drainage en is ontsmet van bodemschimmels. Bodemschimmels zijn vaak de vijand van onze nieuwe stekken.

Een ander goed ‘medium’ is cocopeat: een restproduct van de kweek in de tropen van de kokosnoot. Cocopeat bestaat in feite uit gecomposteerde resten van de bast. Het is in diverse soorten leverbaar. Het wordt bemest en al aanbevolen voor in bloembakken, maar die variant is voor ons stekwerk ongeschikt. De onbemeste vorm leent zich heel goed voor het stekken.

 Hoe gaan we te werk

De top van een fuchsialoot ter grootte van 7 à 10 cm is prima voor het maken van een stek. We verwijderen de onderste bladparen en laten er één stevig bladpaar aanzitten. Het onderstukje van de stek steken we eventueel in stekpoeder (maar is niet per se noodzakelijke) en plaatsen de stek in de stekbak.

Stekpoeder bevordert de wortelontwikkeling en bovendien zit er in de meeste stekpoeder nog een ontsmettingsmiddel.

Het is aan te bevelen van te voren met een stokje een gaatje in de stekgrond te maken. Doen we dat niet dan zou de stekpoeder aan de stek bij het indrukken ‘opstropen’ en zijn uitwerking missen.

Let goed op, dat er niet teveel stekpoeder aan het stekje zit want dan werkt het groeihormoon averechts.

Voorzichtig!

Tijdens het werken met stekpoeder niet eten, drinken en roken. Na de werkzaamheden het gereedschap goed schoonmaken en handenwassen.

 Nadat de stek in het gaatje is geplaatst drukken we de grond licht aan. Vergeet niet de stekken en de grond te benevelen met een schimmelwerend middel! Ter afsluiting leggen we plastic folie over de stekbak.

Zodra groei waarneembaar is, betekent dat er in de grond ook activiteit plaats vindt: er worden namelijk tegelijkertijd wortels gevormd. De folie wordt ‘langzamerhand’ verwijderd om de stekjes aan de omgevingstemperatuur te laten wennen. Daarna kunnen we gaan denken aan het overplanten in potjes.^{(*zie noot)}

Beste tijd om te stekken

Fuchsia’s laten zich bijna het gehele jaar door stekken, al zijn er zeker perioden in het jaar te noemen die de voorkeur hebben. Het voorjaar is de periode van de nieuwe groei in de natuur. In februari/maart kan uitstekend gestekt worden. Maar je moet natuurlijk wel over stekmateriaal beschikken. Bij gemis daaraan kan een bevriende fuchsialiefhebber misschien wel uitkomst bieden. (Dat is nu net een van de voordelen van een fuchsiavereniging!)

Een tweede periode is september/oktober. Maar dat betekent wel dat u de gelegenheid moet hebben de jonge stekken te laten overwinteren door ze aan de groei te houden (in het licht, temperatuur overdag van een graad of 10).

 Stekken in water en grond

Er is zelfs nog een derde mogelijkheid, die we misschien het beste een ‘kruising’ kunnen noemen tussen beide vorige methoden.

We zetten de stekken op water. Zodra er maar iets waarneembaar is van wortelgroei, plaatsen we ze in de grond. Een enkele millimeter wortel is al voldoende ze op te potten. Op die manier hoeft de stek niet eerst een nieuw type wortel te ontwikkelen, zoals bij de eerstgenoemde methode, waarbij hij moet ‘overstappen’ van water- naar grondwortels. U kunt bijvoorbeeld experimenteren met een aquariumbakje gevuld met water, waarin de bekende verwarmingsstaaf is gelegd. De watertemperatuur kan dan op 18 à 20 graden worden afgesteld. Fijnmazig gaas boven de bak geeft de mogelijkheid hier de stekken in te steken.

Bij deze methode kan de naamgeving van de stekken nog wel eens problemen opleveren. Hoe moet je dit etiketteren?

  ^(*noot)

De grondtemperatuur (of zoals hierboven: de watertemperatuur) is bij het stekken een belangrijk gegeven.

Bij het stekken in grond wordt een beter en sneller resultaat verkregen als we onderin de stekbak een grondverwarmingskabel leggen, gekoppeld aan een thermostaat. Als de stekken op die manier voorzien worden van ‘bodemwarmte’ is succes zo goed als verzekerd.